ΓΕΡΟΝΤΑΣ DOBRI DOBREV

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ. Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ.







Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ


Φέτος, ο γέροντας Dobri Dobrev , ο άγιος επαίτης της Βουλγαρίας θα κλείσει έναν αιώνα ζωής. Επ’ ευκαιρία του γεγονότος πολλά θρησκευτικά και μη έντυπα σε όλη την Ευρώπη κάνουν μια αναδρομή στο βίο του άγιου γέροντα ο οποίος μέχρι και στα 99 του χρόνια, προσφέρει τον οβολό του για την ανέγερση και συντήρηση ναών και ορφανοτροφείων.

Ο γέροντας Dobri Dobrev θα κλείσει ακριβώς έναν αιώνα ζωής αυτή τη χρονιά.Για αυτούς που δεν τον ξέρουν ο αιωνόβιος βούλγαρος ζητιάνος είναι ένας ακόμη περιθωριακός της πίστης, ένας φαινομενικά επαίτης που διακονεύει από τους περαστικούς σε πολυσύχναστα σημεία της Σόφιας.Όμως οι κάτοικοι της βαλκανικής πρωτεύουσας τον θεωρούν άγιο, έναν “άγιο του δρόμου”.
Ζει σ΄ενα πρεσβυτέριο σ΄απόσταση 25 χλμ. από την Σόφια και εδώ και χρόνια διανύει την απόσταση με τα πόδια.Το τελευταίο διάστημα βέβαια χρησιμοποιεί το λεωφορείο της γραμμής. Περνάει με τα 80 ευρώ της σύνταξής του και όσο για την τροφή του, την εξασφαλίζει από τη φιλανθρωπία κάποιων.« Όλα τα χρήματα που συλλέγει από την επαιτεία τα δίνει στον Καθεδρικό της Σόφιας ‘Αγιος Αλέξανδρο του Nevski και στα ορφανοτροφεία. Μια μέρα προσκόμισε στο ναό 35.000 leva που αντιστοιχούν σε 18.000 ευρώ », μεταφέρει το θρησκευτικό περιοδικό Il Timone (4 /3/14).


Είναι πασίγνωστος και πολλά sites μιλούν για την ιδιόρυθμη προσωπικότητά του, ενώ έχει δημιουργηθεί και ιστιακός τόπος αφιερωμένος στον γέροντα με τον τίτλο Saint Dobry. Το 2000 προβλήθηκε ένα ντοκυμαντέρ αφιέρωμα στη δράση του όπου ο ίδιος διαβεβαιώνει ότι« όταν υπάρχει η καλή θέληση όλα είναι πιθανά ». (Huffington Post, 4/03/14).


To παρελθόν του δια “Χριστόν Σαλού της Σόφιας” παραμένει ένα μυστήριο. Ο Dobri Dobrev διηγείται, πως κάποτε έκανε ένα μεγάλο λάθος και από τότε αποφάσισε να ακολουθήσει αυτόν τον κατά κυριολεξία “δρόμο ( οδό ) της μετανοίας” .

Παρά την προχωρημένη του ηλικία συνεχίζει να καταβάλει γενναιόδωρα τον οβολό του στους άλλους .

“Δεν φοβάται το κρύο ή την κακοκαιρία.Δεν τον απασχολεί η πείνα.Δεν κρατάει κακία ούτε θυμώνει με τα άτομα που λιδωρούν το έργο του.Ακτινοβολεί από ευγένεια και σοφία.Είναι έτοιμος ν΄ασπαστεί το χέρι ενός παιδιού και να μιλάει σε συνεχόμενη βάση για το Θεό στους περαστικούς”.

Ο Dobri είχε 4 παιδιά εκ των οποίων μόνο τα 2 βρίσκονται εν ζωή.

“Το μήνυμά του σκληρό αλλά ουσιαστικό, γραμμένο πάνω στη σανίδα που κοιμάται αυτός ο ασκητής της πόλης : «Ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις, ου μοιχεύσεις, αγάπα το πλησίον σου ως εαυτόν» (Il Timone, 4 -3/Aleteia 04-03-14)

Γεννήθηκε το 1914 στο χωριό Bajlovo.Δεν ενοχλείται από τις κακόβουλες φήμες που τον φέρουν να δώρισε την περιουσία του και έτσι να επιβάρυνε οικονομικά την οικογένειά του.Κατά την διάρκεια πολέμου από οβίδα που έπεσε κοντά του απώλεσε την ακοή του.

Ο “άγιος του Bajlovo”, όπως τον αποκαλούν, έγινε ένας αληθινός ασκητής. Άφησε το σπίτι του με όλες τις ανέσεις στους κληρονόμους του και φίλους του και ο ίδιος επέλεξε ένα λιτό δωμάτιο στην αυλή της εκκλησίας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου.Κάνει χαμαικοιτία ή κοιμάται σε τάβλα. Λίγο ψωμί και μια ντομάτα είναι όλη και όλη η διατροφή του.

Τα τελευταία χρόνια ο γέροντας Dobri περνάει τον περισσότερο χρόνο του στην εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου του Nevski και στο ναό των Επτά Αγίων στη Σόφια. Για την ανακαίνιση του ναού των Αγίων Εκχριστιανιστών των Σλάβων στο Baylivi , συγκέντρωσε 10.000 λέβα δηλαδή, 5.000 ευρώ.Έκανε ήδη δωρεές για την ανακαίνιση και των εκκλησιών σε Kalofer και Poibrene. Έδωσε 25.000 λέβα στην μονή Eleshnishkiya και στην εκκλησία του Gorno Kamartsi.Η ανυπέρβλητη προσφορά του ήταν αυτή στον καθεδρικό ναό της πρωτεύουσας , Άγιο Αλέξανδρο του Nevsky.Προσέφερε 35.000 λέβα που τα μάζευε χρόνια ολόκληρα για να συμβάλει στα έργα της μεγαλύτερης εκκλησίας στη Βουλγαρία.Το 2009 ο γέροντας επισκέφθηκε τον γραμματέα της εκκλησίας, Stefan Kalaidjiev και του αποκάλυψε το μυστικό του. Τα χρήματα είχαν κατατεθεί δεκάρα-δεκάρα , σε ένα παράρτημα τράπεζας στο Novi Iskar από κάποιον δικό του. Ο ναός δέχθηκε την μεγαλύτερη δωρεά της ιστορίας του

Κτήτορας ναών ένας ζητιάνος. Ορισμένοι μπορούν να αναρωτηθούν για την αναγκαιότητα αυτών των δωρεών του. Η ζωή του μπορεί να συγκριθεί με το βίο της Αγίας Ξένης της σαλής από την Πετρούπολη που όταν έχασε τον στρατιωτικό άντρα της νεαρή χήρα αυτή άρχισε να περιφερέρεται για χρόνια στους παγωμένους δρόμους φέροντας την στρατιωτική του χλαίνη και απαντώντας στους περαστικούς με το όνομα του Αντρέι Θεωδόροβιτς. Τη νύχτα προσευχόταν έξω από την πόλη και εργαζόταν κρυφά για την ανοικοδόμηση ναού. Το πρωί οι εργάτες έβλεπαν τα οικοδομικά υλικά να έχουν μεταφερθεί και οι εργασίες να έχουν προχωρήσει.


Το να συμβάλεις στην διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι και αυτό μια αποστολή.


Κύριε είσαι παντογνώστης. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι Σε αγαπώ. Αξίωσέ με να Σε υπηρετώ με αφοσίωση και με αγάπη μέχρι την τελευταία μου αναπνοή.